بررسی سازگاری و پایداری عملکرد ارقام گاو دانه یا ماشک (vicia ervilia) در شرایط دیم

به منظور بررسی سازگاری و پایداری عملکرد بیوماس و دانه ارقام و لاین­های گاودانه یا ماشک (v.ervilia)، این آزمایش در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی با 9 رقم در ایستگاه های مراغه و اردبیل به مدت دو سال (در کشت بهاره) اجرا شد. جهت بررسی یکنواختی واریانس اشتباهات آزمایشی در دو مکان از آزمون f ماکس هارتلی استفاده گردید و نتیجه نشان داد که اشتباهات آزمایشی در دو مکان مراغه و اردبیل همگن می باشد. از این رو داده های حاصل از دو مکان مراغه و اردبیل در پایان سال دوم تجزیه مرکب شد (2 سال و 2 مکان). برای تعیین ارقام پایدار نیز از روش ضریب تغییرات محیطی cv) محیطی) استفاده شد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس مرکب (2 سال و 2 مکان) برای عملکرد بیولوژیکی نشان داد که اختلاف عملکرد بین ارقام معنی دار نبود ولی اثر متقابل سال × مکان × رقم، از نظر آماری در سطح 5% معنی­دار بود. بر طبق نتایج از نظر عملکرد بیولوژیکی ارقام شماره 8، 9 و 7 به ترتیب با 09/2، 934/1 و 824/1 تن در هکتار برتر از سایر ارقام بودند، ولی رقم شماره 7 از نظر پایداری عملکرد مناسب‏تر، از نظر رسیدگی زودرس‏تر و از نظر ارتفاع بوته برتر از سایر ارقام (حتی 8 و 9) بود و جهت کشت بهاره در مناطق مورد بررسی و احیاناً مناطق مشابه معرفی می شود.